ظروف پلاستیکی آزمایشگاهی

در زمان های گذشته همه این موارد از شیشه ساخته می شدند. با این وجود ، در طول سالها ظروف پلاستیکی در آزمایشگاه حضور چشمگیری پیدا کرده و محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. دلیل اصلی وجود محسوس آن ماهیت نشکن و سازگاری آن با مواد شیمیایی رایج آزمایشگاهی است.

با این حال ، این بدان معنی نیست که ظروف شیشه ای به اندازه کافی کارآمد نیستند. این دلیل اصلی وجود سردرگمی چشمگیر در ظروف شیشه ای و ظروف پلاستیکی است . هرکسی به دلیل مزایا و معایب خود می تواند به راحتی در این دو مورد تصمیم گیری نماید.

مزایای ظروف پلاستیکی

برخی از مزایای عمده ظروف پلاستیکی در آزمایشگاه عبارتند از:

• شکستنی نیست و تا حدی انعطاف پذیری را نشان می دهد

• ظروف پلاستیکی به طور کلی دارای وزن کمی هستند و بنابراین کار با وسایلی مانند باریل بزرگ یا استوانه های درجه بندی شده و انواع ظروف مدرج مانند انواع بشر و پارچ مدرج و غیره راحت تر است.

• عدم شستشوی گونه های غیرآلی ، ظروف پلاستیکی را به یک گزینه ترجیحی در مطالعات فلزات کمیاب تبدیل می کند. با این وجود ظروف پلاستیکی برای استفاده در بیشتر حلال های آلی مناسب نیستند.

• اقلام پلاستیکی مانند ویال و نوک میکرو پیپت (سرسمپلر ) معمولاً یکبار مصرف محسوب می شوند. با این حال ، هر زمان که ممکن باشد ، باید بعد از تمیز کردن مناسب ، از این مواد استفاده مجدد شود زیرا پلاستیک ها زیست تخریب پذیر نیستند و به بار محیط زیست کمک می کنند. اگر این امکان وجود ندارد طبق هنجارهای تجویز شده دور ریخته شود. استفاده مجدد بیشتر می تواند در هزینه های مکرر صرفه جویی کند.

• اقلام پلاستیکی معمولاً در مقایسه با وسایل شیشه ای قیمت کمتری دارند.

معایب ظروف آزمایشگاهی پلاستیک

برخی از اشکالاتی که محصولات پلاستیکی مشاهده کرده اند:

• آنها تحت تأثیر درجه حرارت بالاتر قرار می گیرند ، بنابراین نمی توان از آنها در برخی آزمایشات در آزمایشگاه استفاده کرد.

• وضوح ممکن است به خوبی ظروف شیشه ای اینجا نباشد.

• گاهی اوقات به دلیل مشخص نبودن درجات نتایج نادرستی در ظروف حجم سنجی را ارائه می دهد. 

پیشرفت های فناوری به تولید پلاستیک های جدید با خواص وسیع کمک کرده است که به ویژگی های خاصی مانند قابلیت های استحکام بالا ، مقاومت  بالا در برابر اسیدهای بسیار خورنده مانند اسید هیدروفلوئوریک ، مقاومت در برابر حرارت و بهبود شفافیت کمک می کند.